Stap 1: Kiezen van een product
Ik heb geprobeerd een product te zoeken die niet te veel, doch complexe vormen heeft. Ik heb getwijfeld tussen een waterkoker, een philips wakeup light en een audiobox van beats by dr dre.
Ik heb gekozen voor de audiobox. Dit omdat ik vond dat de audiobox een mooi, modern design had waarbij gebruik is gemaakt van complexe vormen die niet goed te zien zijn.
Stap 2: Productfunctie analyse
De audiobox heeft een hoofdfunctie: het afspelen van muziek. Naast deze hoofdfunctie heeft de box nog sub-functies. Deze subfuncties staan als volgt genoteerd:
1 2 3
1. Het lampje aan de voorkant functioneert als indicatie van de aan/uit/oplaad standen.
2. De knoppen aan de bovenkant dienen ten gunste van het aanschakelen en volumestand.
3. De input module aan de achterkant dient voor SD kaart invoer, voeding en AUX input.
Ook heeft het apparaat pootjes om op te rusten waardoor het frame aan de onderkant niet bekrast. Ook tillen de pootjes het geheel op waardoor de box wat hoger komt te liggen.
Stap 3: Mens-Product interactie analyse
In onderstaand model is een verloop van de mens-product interactie van de audiobox te zien.

Dit MPI model is opgesteld naar aanleiding van de lessen MPI in de 2e klas van de opleiding engineering.
Stap 4: Vormanalyse a.d.h.v. Wim Muller
Ten behoeve van de vormanalyse heb ik alle vormen van het model opgemeten. Dit heb ik gedaan door alle aanzichten van de audiobox te fotograferen.
De foto's zijn buiten gemaakt waardoor er geen licht Hierna heb ik twee maten in solidworks ingemeten, en gekeken of deze klopten. Na deze controle kon ik alle maten opmeting door de "copy entities" functie.

Zoals in bovenstaande afbeelding te zien is, kan aan de hand van één gegeven, alle maten worden opgenomen. Het opnemen is één ding. Het analyseren van de vormen is een volgende. Waarom is de ene radius bijvoorbeeld groter dan de andere?

De grote radiussen aan de voorkant van het product zijn kenmerkend voor de audiobox. Het laat de radiussen aan de zijkant van de box uitspringen door zijn vormtaal. Het rechte oppervlakte van de audiobox aan de bovenkant is niet terug te zien voor het oog.
De reden dat de vormgever van de box heeft gekozen voor een vorm die "rond" oogt, is naar mijn optiek om de audiobox "bewegend" te laten ogen. Net als auto's waarbij de designer probeert de auto "rijdend" te laten ogen terwijl de auto eigenlijk stil staat.
Dit fenomeen is tevens terug te vinden in de bedieningsknoppen aan de bovenkant van de audiobox. Door de knoppen in pijlvorm van groot naar klein, van voren naar achteren te versmallen, weet de designer de box er uit te laten springen.
Stap 5: Modelbouw stappenplan en modelleren
De foto's zijn buiten gemaakt waardoor er geen licht Hierna heb ik twee maten in solidworks ingemeten, en gekeken of deze klopten. Na deze controle kon ik alle maten opmeting door de "copy entities" functie.

Zoals in bovenstaande afbeelding te zien is, kan aan de hand van één gegeven, alle maten worden opgenomen. Het opnemen is één ding. Het analyseren van de vormen is een volgende. Waarom is de ene radius bijvoorbeeld groter dan de andere?

De grote radiussen aan de voorkant van het product zijn kenmerkend voor de audiobox. Het laat de radiussen aan de zijkant van de box uitspringen door zijn vormtaal. Het rechte oppervlakte van de audiobox aan de bovenkant is niet terug te zien voor het oog.
De reden dat de vormgever van de box heeft gekozen voor een vorm die "rond" oogt, is naar mijn optiek om de audiobox "bewegend" te laten ogen. Net als auto's waarbij de designer probeert de auto "rijdend" te laten ogen terwijl de auto eigenlijk stil staat.
Dit fenomeen is tevens terug te vinden in de bedieningsknoppen aan de bovenkant van de audiobox. Door de knoppen in pijlvorm van groot naar klein, van voren naar achteren te versmallen, weet de designer de box er uit te laten springen.
Stap 5: Modelbouw stappenplan en modelleren
In het begin had ik moeite met het bepalen van de manier waarop ik het schuim ging bewerken. Ik heb immers nog nooit schuim bewerkt. Om zeker te zijn van mijn zaak heb ik een modelbouw stappenplan geschreven. Een goede voorbereiding is het halve werk. Onderstaande stappen beschrijven het stappenplan en de uitvoering er van.
Stap 6: Het "BEELD" uitzagen
Ik ben begonnen met het uizagen van een rechthoekig blok dat bestond uit de uiterlijke afmetingen van de audiobox, plus een dikte van 5 millimeter ten behoeve van het naschuren.
Stap 7: Alle aanzichten (met speling) uitzagen
Door alle aanzichten (zoals op foto uit stap 4 te zien is) met een speling van 3 millimeter uit te zagen komt de hoofdvorm van de box in het schuimmodel. Ik merkte dat ik bij deze stap af en toe misleid werd door de vorm. Omdat er bepaalde radiussen niet in het model zitten, oogt het model totaal anders dan hij uiteindelijk wordt.
Stap 8: Verhoudingsgewijs opschuren

Na het uitzagen van de 6 aanzichten van het model, ben ik door middel van potloodlijnen en schuurpapier de vorm gaan uitschuren. Voordat ik begon met schuren heb ik me keer op keer voorwaarden opgesteld. Door mezelf 2 punten voor te leggen waar ik niet overheen mocht schuren, wist ik uiteindelijk het gewenste resultaat te bereiken.
Stap 9: Toevoegen van de roosterstructuur van het model
Het rooster van de box is iets waar ik lang over heb zitten dubben. Hoe krijg ik de roosterstructuur van het originele product in mijn model? Eerst wilde ik een bestaand rooster in mijn schuimmodel plakken. Omdat dit niet conform de opdracht is heb ik drie andere opties overwogen. Ik overwoog het plakken van een namaakstructuur, het toevoegen van kleuren wat een zelfde effect geeft, of het uitboren van het schuim. Omdat ik mijn audiobox zo natuurlijk mogelijk wou houden heb ik gekozen om 1 millimeter gaatjes te boren. De echte gaatjes van het rooster waren een halve millimeter groot. Ik kon niet met zekerheid zeggen dat ik hetzelfde resultaat zou bereiken met een 1 millimeter boor. Het boren van de gaatjes heeft veel tijd gekost (2 uur). Ik dacht op voorhand dat tijd geen rol mocht spelen in het bewerken van het model. Achteraf gezien had ik beter eerst een teststukje kunnen pakken waardoor ik direct het resultaat had gezien.
Stap 10: Merklabel op de voorkant plaatsen
In de audiobox is een duidelijke "inkeping" rond het label te zien. Deze inkeping heb ik handmatig met een vijl nagebootst. Door een halve millimeter in te vijlen, waarna ik een halve millimeter dik label op de box plakte, kreeg ik een werkelijk namaakbeeld van de box. Door de pootjes, knopjes en deellijnen op de box aan te brengen kreeg ik een werkelijk namaakbeeld van mijn gekozen product.
Stap 11: Werkend maken van de audiobox
Na het afronden van de vormopdracht, dacht ik een "unique sellingpoint" toe te kunnen voegen door de audiobox werkend te maken. Zoals in onderstaande afbeelding te zien is heb ik heel de voorkant uit de audiobox gefreest. Het was een risicovolle operatie maar ik dacht toendertijd dat het werkend maken van de audiobox een grote toevoeging aan de opdracht zou zijn.

TUNNELVISIE
Achteraf gezien (zoals te zien is in mijn F&F starrt formulier) baal ik er van dat ik destijds mijn resultaat beter wou maken door iets speciaals toe te voegen, wat er juist eigenlijk niet toe doet. Dit is een gigantische leerles voor mij geweest die ik tevens in mijn F&F starrt formulier verder beschijf.
Stap 12: Het eindresultaat
Voor mij is het werkelijke eindresultaat de Audiobox van stap 10. Ik had de audiobox beter nooit werkend kunnen maken. In onderstaand filmpje is een korte weergave van het proces te zien. Uiteindelijk heb ik de box werkend gekregen, ten koste van de vormgeving en afwerking van het model.
Desondanks mijn fout, heb ik geleerd dat het vrij eenvoudig is om een schuimmodel tot een product te bewerken. Door deze les ben ik bij een later ontwerptraject eerder geneigd een schuimmodel te maken. Het geeft inzicht in WAAROM een vorm een bepaalde radius heeft en hoe gezichtsbedrog tot een bedoeld resultaat kan leiden. Dit laatste is dan ook wat ik het meest leerzame vondt van deze opdracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten